Tym razem krótko, bo chciałem tylko zaznaczyć istnienie PSR-1 i PSR-2. Cieszę się, że te dwa zalecenia powstały i że modne jest stosowanie się do nich, przez co istnieje duże prawdopodobieństwo, że przeglądając źródła zarówno swojego projektu, jak i innych, dostępnych publicznie, a często używanych, trafimy na czytelne i zbieżne formatowanie. Sam musiałem wyplenić kilka złych nawyków, ale dzięki kod jest dużo czytelniejszy.
Wojny edycyjne uznajemy więc za zakończone. 😉